Er zijn van die dagen...
Eerst een verdere uitleg voor het nieuwe ontwerp en de tijdelijke onbereikbaarheid van dit blog. Er zijn van die dagen dat alles tegenzit, gisteren en vanochtend was dat zo. Het ontwerp van de blog had ik door een stomme fout verwijderd en ik ben een lange tijd bezig geweest om alles weer op een rijtje te krijgen. Voorlopig houd ik het bij dit ontwerp, totdat ik de tijd heb om aan de details te werken. Een voordeel is wel dat ik een iets professioneler uitziend ontwerp heb kunnen maken, zonder al te veel poes pas. De aandacht moet immers liggen bij het geschreven woord en niet alles daarom heen.
Daar kwam nog eens bovenop dat ik per ongeluk een back-up van alle berichten geüpload heb en ineens alle berichten dubbel stonden. Er zat dus niets anders op dan alles te verwijderen en alle berichten opnieuw te publiceren.

M'n gedachten dwalen af van Dylan, ze dwalen af naar het album 'Kind of Blue' van Miles Davis. Met name het nummer 'Flamenco Sketches'. Toen ik dit album besprak in de serie 'Op de draaitafel' sprong dit nummer er ook het meeste tussenuit. Het verwondert me hoe een nummer zonder tekst toch een hele specifieke wereld kan scheppen. Een wereld van rust, verfijndheid, vakmanschap en genieten. Want dat is wat ik doe van dit nummer, genieten. Met iedere vezel in m'n lijf. Luister het nummer zelf maar en misschien begrijp je wel wat ik bedoel....
En nu is het tijd om verder te genieten van 'Biograph'. Van cd 1, 2 en 3, in totaal 53 prachtige nummers. En dan zal ik wellicht luisteren naar 'Kind of Blue', alleen maar om uit te komen bij 'Flameco Sketches' en me erover te kunnen verwonderen....
Reacties
Een reactie posten