Maandag, de dag van het gezongen woord

Ik ben altijd iemand geweest die zichzelf meer door woorden dan door daden uit, daar is dit blog het grootste bewijs van. Ik ben dus een persoon van het gesproken en geschreven woord. Ik schrijf veel, lees veel, maar luister ook veel. Ik ben dus ook een persoon van het gezongen woord.

Het mooie van het gezongen woord is dat er soms meer zeggingskracht uit spreekt dan uit het gesproken en geschreven woord. Bob Dylan werd niet voor niets 'spreekbuis van een generatie' genoemd, hij wist door middel van zijn gezongen woorden te verwoorden wat miljoenen jongeren in die tijd dachten en tegen dingen aan stonden. Neem als voorbeeld het nummer 'The Times They Are-a Changin', toevallig draait het album nu net op de achtergrond. Een korte, maar een zeer ware boodschap. De tijden veranderen, de techniek blijft zich ontwikkelen, de moralen veranderen,  generaties gaan dood en generaties worden geboren. Dat was zo in de jaren-60 zo, maar ook vandaag de dag anno 23 maart 2015. Bob Dylan wist met dit nummer te verwoorden wat in die tijd iedereen dacht. De tweede wereldoorlog had z'n teken nog steeds op de wereld achtergelaten, Duitsland was verdeeld, de vietnam-oorlog was net bezig, een zinloos conflict om macht. Een conflict tussen twee grootmachten die dachten dat ze allebei het beste systeem hadden, kapitalistisch of communistisch. Fernand Braudel tegen Karl Marx. En Bob Dylan wist de wereld van toen te verwoorden door zijn gezongen woord, hij wist meer te bereiken met z'n stem en gitaar dan al die hoge politici met hun machtsspelletjes. Maar Bob Dylan weet nu nog steeds met dat lied uit begin jaren-60 de wereld van vandaag te verwoorden. De economische crisis, de gruweldaden van IS, de crisis in de Oekraïne. Tijden veranderen, maar mensen niet. Het draait voor een groot deel om macht in de wereld en er is nog steeds heel veel oorlog. Maar het gezongen woord staat boven dit alles. Muziek liegt niet, muziek is de waarheid en is tijdsloos. Muziek spreekt niet van macht, het spreekt van liefde. En daarom zegt muziek zoveel meer dan alle landen, politici en oorlogen in de wereld. Oorlog is zinloos; nogmaals, het gaat alleen maar om macht. En de normale burger is er altijd de dupe van, maar daar wordt geen aandacht aan gegeven in de regering. Maar de muziek geeft hier wel aandacht aan. Bijvoorbeeld door het nummer 'Eve of Destruction' van Barry Mcguire.  Dit nummer beschrijft de zinloosheid van oorlog, hoe we onszelf erdoor kapot maken en hoe de jeugd en de normale burgers er de dupe van zijn. En daarom is vandaag het de dag van het gezongen woord. Van het liefdeslied, maar bovenal van het protestlied. Wat door middel van een protestlied bereik je veel meer dan met een oorlog of geweld. Muziek maakt niemand dood, het opent de ogen van mensen en laat de waarheid aan het licht komen.