Bob Dylan album voor album #23: Infidels

Algemene informatie:

Releasedatum: 27 oktober 1983
Opnamedata: april - mei 1983
Producer: Bob Dylan, Mark Knopfler
Duur: 41:39

Ja, 'Infidels' wat een plaat. Het afscheid van de gospel en het opnieuw verwelkomen van het protest.
En dat is nou juist hetgeen wat deze plaat zo ijzersterk maakt. Diepgaande teksten zoals 'Neigborhoud Bully' wat over Israël gaat. En 'Jokerman' waar je niet van weet of het nou over God, Jezus, of Dylan zelf gaat. Doordat Dylan wat meer ruimte aan zichzelf geeft en niet meer perse vindt dat het over het geloof moet gaan, gaan de teksten in kwaliteit zeer omhoog. De eenlagigheid van de teksten, waar mensen bij 'Saved' en 'Shot Of Love' over vielen, is compleet weg. Er is ruimte voor kritiek op mensen, en ruimte voor zingen over zijn geloof. Nee, deze plaat ken ik nog niet ontzettend lang en heb er ook niet zo'n persoonlijke band mee als zijn christelijke platen. Daarom geniet ik niet zo van deze plaat als van 'Saved' of 'Shot Of Love'. Soms zijn de nummers overgeproduceerd en heb ik het gevoel dat Dylan steeds meer naar de commerciële kant opgaat. Wat bij de opvolger verre van goed uitpakte. Maar als ik dan 'I and I' hoor heb ik het gevoel alsof ik in het het diepste van Dylans ziel kijk, al heb ik geen idee waar het over gaat. En 'License  To Kill' is geweldig, omdat ik weet dat het over de kruisiging van Jezus door de ogen van zijn moeder Maria gaat, maar iemand anders kan zijn eigen interpetatie eraan geven. En dan gaat  de tekst misschien wel over een topcrimineel. Nog een van de sterke kanten is het prachtige gitaarspel van Mark Knopfler natuurlijk. Dylan heeft hem als het ware een publiek gegeven met 'Slow Train Coming' en in de tussentijd boekte hij met zijn groep Dire Straits groot succes. Maar het succes was hem niet naar de bol gestegen en ziet nog steeds in dat op een album van een van grootse muzikanten ooit een grote eer is.

Ik luister niet vaak naar deze plaat. Maar als ik er dan, na een week of 4, de naald op leg, dan ben ik overweldigd door dit geweldig staaltje muziek.

Cijfer: 8                 

Reacties

  1. mooi dat je het gevaar van de commerciele inslag hier opmerkt en tegelijk zo de kwaliteit ervan benadrukt... maar ja, een plaat meer voor het hoofd dan het hart hoewel er wel degelijk heel emotioneel materiaal opstaat... en lyrisch zit hij weer op het niveau van Slow Train, misschien wel er boven, doordat het minder belerend is en ruimte openlaat voor interpretatie
    groet hans altena

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts