Op de draaitafel #6: Naturally - J.J. Cale

Dit album is misschien wel een van de meest invloedrijke albums aller tijden. Niet dat J.J. Cale
miljoenen albums verkocht heeft en altijd voor uitverkochte zalen optrad. Maar doordat Cale begonnen is met muziek maken zijn veel artiesten beïnvloed in de manier hoe ze muziek maken. Er is niet voor niets recent een tribute-album verschenen met artiesten als Eric Clapton, Mark Knopfler en Willie Nelson. Het album is getekend door een 'layback' stijl met vele genres. Country, Blues, Gospel en zelfs Jazz. Doordat dit album een soort van cocktail van stijlen is, is ie uniek en is er geen één album wat hierop lijkt. Nou, misschien heeft Tonny Joe Bennet ook wat weg van Cale. Ik moet zeggen dat ik hooguit vier keer de naald op dit album heb gelegd. Dit is ook geen album waar ik altijd zin in heb. Ik moet in een relaxte bui zijn en niets aan m'n hoofd hebben. Ondanks dit alles is dit album van zeer hoog niveau en is dit album als het ware de geboorte van wat velen een blueslegende noemen. Door het nummer 'Call Me The Breeze' is hem de term 'The Breeze' aangesmeerd. Als je naar zijn unieke stem luistert lijkt het soms ook net alsof het een briesje van de wind is; hij gebruikt zijn stem bewust heel zacht en doordat hij dit zo knap doet heeft hij een prachtige stem. Je zou als kritiekpuntje kunnen hebben dat de teksten eenlagig zijn en er geen filosofische boodschap achter schuilt. Maar soms is het het beste om gewoon te zingen over de normaalste zaken van het leven, zo kom je bij veel mensen binnen. Ach, er is zoveel te zeggen over dit album. Het enige wat ik nog wil meebrengen: Geen enkele platencollectie is compleet zonder dit prachtige album.