Wat gaat het worden?

Zoals ik gisteren gezegd heb ben ik ziek. Niet meer zo ziek als ik was, maar toch voel ik me slecht.
Maar ik moet er niet aan denken, morgen is het een veel te belangrijke dag. morgen is er natuurlijk het tribute-concert in het Concertgebouw met o.a Tim Knol, Nico Dijkshoorn en Tangerine. Gisteren was er al een klein voorproefje in Knevel & Van Den Brink. Ik heb het inmiddels gezien, maar, buiten het liedje, kreeg ik uitslag over heel m'n lijf. De standaard liedjes laten zien, onzin uitkramen over 'Blowin' In The Wind' en natuurlijk de discussie over de stem. Oh ja, dan ben ik ook nog die koppen van Knevel en Van Den Brink vergeten. Nauwelijks weten wie Dylan is en wat ie allemaal gedaan heeft, maar toch lachen en net doen alsof je precies weet waar Tim Knol en Nico Dijkshoorn het over hebben. Niets ten nadele van Tim en Nico natuurlijk, zij kunnen er ook niets aan doen dat ze de standaard vragen worden gesteld. De cover van 'Most Of The Time' vond ik mooi en het deed me uitkijken naar morgen. Toch deed deze cover me verlangen naar het origineel en kon ik me bijna niet inhouden om 'Oh Mercy' te draaien.

Ik heb geen idee wat het morgenavond gaat worden. Wordt het een leuke avond met niet alleen maar de evergreens in Dylans oeuvre, of wordt er toch het standaard woord gezegd en het standaard lied gespeeld? Staan er wandelende Dylanencyclopedieën op het podium, of staan er personen die claimen dat ze Dylanfan zijn, maar alleen 'Blonde On Blonde' en 'Blood On The Tracks' in de kast hebben staan? Eigenlijk moet ik me niet druk maken. Ik ben de hele avond en misschien een stuk van de nacht in Amsterdam en vind mezelf een groot genoeg Dylanfan om het oordeel over deze avond te kunnen vellen. Morgen gaat het een leuke dag worden, of het concert me nou wel of niet bevalt.