'Bob Dylan album voor album': Dylan en religie

Ik weet dat ik de komende tijd als ik de 'Born Again' albums van Dylan ga behandelen een gevoelig
punt voor menig Dylanfan zal aansnijden. Zoals je misschien wel gemerkt zult hebben ben ik al mijn hele leven een christen. Ik heb dan ook totaal geen moeite met deze albums, integendeel ik vind dit belachelijk goeie albums. Het zou dus kunnen dat ik dingen ga zeggen waar jij het helemaal niet eens mee bent en misschien wel aanstoot aan neemt. Ik zou je willen aanraden om nog eens een keer zonder vooroordelen naar deze albums gaat luisteren, ik durf te zeggen dat er minstens wel één nummer uitspringt die je aanspreekt en misschien wel mooi vindt. Doordat ik christen ben kijk ik natuurlijk niet helemaal neutraal aan tegen de periode voor en na zijn christelijke tijd en probeer ik allemaal Bijbelse verwijzingen uit de teksten te halen. Ik snap dat je je verraden kan voelen door Dylan doordat hij deze kant is opgegaan en je misschien wel van een zware kerk ontvlucht bent en een beetje tegen alles wat met religie te maken heeft afzet. Dylan zei dan ook: 'Don't Follow Leaders'. Ik wil zeggen dat ik helemaal niet uit een zware kerk kom en al helemaal niet zo ben opgevoed. Als dit zo zou zijn zou sommige muziek waar ik naar luister als duivels en werelds opgevat worden. God heeft aan iedere artiest een talent gegeven om mooie muziek te kunnen maken. Ik ben dan ook van mening en heb altijd van mijn vader geleerd dat als muziek niet tegen of anti het geloof en haatdragend is er in principe niets mis mee is. Ik kan mezelf dan ook soms tegen m'n kop slaan als 'zware' christenen constant alleen het slechte van dingen inzien en altijd maar over het zondige van de mens en het leven ingaan en niet vertellen dat je ook mag genieten van het goede dat de wereld te bieden heeft en de muziek die God ons gegeven heeft, dat soort mensen slaan de plank volledig mis vind ik. Wel heb ik op een zwaar christelijke school gezeten en heb gezien hoe allerlei regels aan het geloof worden toegevoegd. Meisjes moeten rokken aan en ik ben zelfs door de meester voor de klas uitgescholden voor afgodendienaar toen ik voetbalplaatjes op m'n tafel had liggen. Het doet me pijn dat sommige mensen deze visie van christenen krijgen. Ik wil zeggen dat de meeste christenen helemaal niet zo zijn en eigenlijk op 'gewone' mensen lijken. Ik hoop dus dat ik uit de albums die ik de komende tijd ga bespreken kan laten blijken dat er een heleboel mooie kanten aan geloven en christelijke muziek zitten.