Nummer van de dag #6: Wayfaring Stranger - Johnny Cash, een nummer wat op me binnenkwam

Gisteren schreef ik in de vorige 'Op de draaitafel' over het album 'American III: Solitary Man' van
Johnny Cash. Een album wat me erg dierbaar is. Gek is het dan toch dat gisteren pas echt de ernst van het album bij me binnenkwam

En toen heel plots kwam de afluister 'Wayfaring Stranger', een prachtige gospeltraditional. Niet zelfgeschreven, maar toch lijkt het nummer precies aan te sluiten op Cash' visie op het leven en op hetzelfde moment ook de mijne. Het was alsof ik dat nummer nog nooit gehoord had, alsof ik toen pas echt besefte waarover het nummer ging. Cash zingt over leven en dood. Over de hemel waar hij zeer snel naar toe zou gaan. Waar hij iedereen die hij lief heeft gehad weer zal ontmoeten en God zal zien. Hij meent het en dat valt te horen. Hij wist precies wist wat hem te wachten stond, wat hij zeer snel zou zien. Waar hij al die jaren naar heeft verlangt. Hij was oud, z'n leven zat er bijna op. En wat blijft er dan over? Waar ga je heen? Hij had het antwoord gevonden. Misschien kan ik mezelf het beste uiten door een couplet citeren:
'I know dark clouds will gather 'round me,
I know my way is hard and steep.
But beauteous fields arise before me,
Where God's redeemed, their vigils keep.
I'm goin' there to see my Mother.
She said she'd meet me when I come.
So, I'm just goin' over Jordan.
I'm just goin' over home.'

Wat een prachtige tekst, wat een prachtig nummer.