Gedachten over Dylan #26: De doordringende blik

Nog 5 dagen en 'Shadows in the Night' komt uit. Wat belachelijk snel lijkt het allemaal gegaan te zijn.
Het lijkt de dag van gisteren toen 'Full Moon & Empty Arms' de wereld werd ingeschoten en ondertussen hebben we een prachtige versie van 'Stay With Me' erbij gekregen. De afgelopen dagen heb ik deze twee nummers een aantal keer beluisterd en m'n verwachtingen van het album worden steeds hoger. Ook heeft Dylan een prachtig interview gegeven aan het 'AARP' magazine, zie hier. Zeker een mooi interview en meer dan waard om te lezen. Het valt me op dat Dylan minder cynisch antwoorden geeft dan het vorige interview dat in 2012 in 'Rolling Stone' verscheen. Toen voor de aankomende release van het prachtige 'Tempest'. Er zit een wereld van verschil tussen 'Tempest' en 'Shadows in the Night'. Het laatste album bevat immers geen zelfgeschreven werk. Covers mogen we niet ze niet noemen; Dylan zal er vast meer dan z'n eigen draai aan gegeven hebben. En misschien maakt die eigen draai het album wel een echt Dylan-album. Z'n naam staan in ieder geval wel op de hoes.

De foto bij dit bericht kreeg ik daarnet doorgestuurd van m'n vader, tevens staat deze foto bovaan het interview van 'AARP'. Dylan met een doordringende blik, helderblauwe ogen en een ernstig gezicht. Het leven valt op z'n gezicht af te lezen. Ik kan er niets aan doen, maar als ik naar de foto kijk moet ik denken aan Dylan in de jaren-60. Piepjong, aan het begin van z'n carrière. Zou hij geweten hebben wat een enorme invloed hij op de muziek zou hebben? Zou hij geweten hebben dat miljoenen mensen iedere dag van zijn muziek genieten? Op de foto is Dylan oud, in de jaren-60 nog jong, maar toch is hij nog steeds dezelfde. Ik moet ook denken aan 'Infidels'. Misschien omdat m'n vader dit album nu op zolder aan heeft staan. Het nummer 'I and I' staat op. M'n favoriet van het album. Het nummer gaat misschien over koning David. De persoon die het meeste psalmen, of te wel lofzangen in de bijbel heeft geschreven. Eigenlijk zijn Dylans nummers ook psalmen. Dylan en David, allebei joods en allebei psalmschrijvers. Ze hebben toch nog wat gemeen. Het verbaasd me eigenlijk niets.