Op de draaitafel #49: Tapestry - Carole King
Er zijn albums die al vanaf het moment dat ze uitkwamen tot vandaag de dag alom geprezen worden. 'Tapestry' van Carole King is er zo eentje. Een plaat die het goede stukje weet te raken, waaraan alles klopt en bovenal is het een plaat die geschikt is voor ieder moment, iedere dag en iedere stemming. De zachte stem, pianospel en begeleidingsband hebben een rustgevend effect. Een echte popplaat waar klassiekers als 'You've Got a Friend', 'Will You Love Me Tomorrow' en 'So Far Away' opstaan.
In maart 1971 kwam Carole King met haar tweede studioalbum, een jaar eerder had ze al 'Writer' uitgebracht wat grandioos flopte. 'Tapestry' kwam echter veel beter terecht bij zowel critici als publiek. Een zeer succesvol liedjesschrijver die zelf ging zingen. Ze schreef onder andere liedjes voor Aretha Franklin, The Everly Brothers en The Shirreles. Nu zong en speelde ze dus zelf. Prachtig, ingetogen pianospel, hetzelfde geld voor haar stem. Zacht, liefdevol, zeer aangenaam om naar te luisteren. Liedjes met een simpel ogende tekst, maar een ware boodschap. En vandaag de dag, ruim 44 jaar na het verschijnen van dit album, weet het hetzelfde als zo lang terug bij mensen los te maken. Klinkt het nog steeds nieuw en even mooi. Is de boodschap van het album nog steeds waar en klinkt de stem van Carole King nog steeds ontzettend mooi.
'Tapestry' is dus een album wat bij het rijtje klassiekers hoort. Bij 'Blonde on Blonde', 'What's Going On', 'Harvest', 'Kind of Blue', 'A Love Supreme', 'Songs in the Key of Life', enz.. Dit zijn allemaal albums die sinds de dag van verschijning tot nu ongelooflijk mooi en goed klinken. Nog steeds alsof ze gisteren opgenomen zouden kunnen zijn.
'Tapestry' is een album wat goed klinkt, makkelijk valt te beluisteren, maar ook op sommige momenten verbluffend klinkt. Ik moet het eerlijk bekennen, ik ben niet gauw weg van een vrouwenstem, Het mist voor mij soms de kracht, of het kleine stukje onzuiverheid wat meer sterkte kan geven aan de boodschap. Maar ik ben wel weg van de stem van Carole King. Haar stem klinkt krachtig, heeft 'soul' en weet te raken. De liedjes zijn opgebouwd uit maar een paar akkoorden. Maar Carole King weet deze paar simpele akkoorden steeds op een net andere manier te bregen. Zodat het spel fijn en absoluut niet saai klinkt.
Kortom vind ik 'Tapestry' zeker een aanrader. Een album om bij tot rust te komen en van te genieten. Een album wat voor iedere stemming geschikt is en een rustgevend effect heeft. En bovenal een album is wat een ware boodschap met zich meedraagt. Een boodschap van vriendschap en liefde, twee dingen waar alles mee staat of valt. Alles draait in de kern om liefde van en voor elkaar...
Cijfer: 9
In maart 1971 kwam Carole King met haar tweede studioalbum, een jaar eerder had ze al 'Writer' uitgebracht wat grandioos flopte. 'Tapestry' kwam echter veel beter terecht bij zowel critici als publiek. Een zeer succesvol liedjesschrijver die zelf ging zingen. Ze schreef onder andere liedjes voor Aretha Franklin, The Everly Brothers en The Shirreles. Nu zong en speelde ze dus zelf. Prachtig, ingetogen pianospel, hetzelfde geld voor haar stem. Zacht, liefdevol, zeer aangenaam om naar te luisteren. Liedjes met een simpel ogende tekst, maar een ware boodschap. En vandaag de dag, ruim 44 jaar na het verschijnen van dit album, weet het hetzelfde als zo lang terug bij mensen los te maken. Klinkt het nog steeds nieuw en even mooi. Is de boodschap van het album nog steeds waar en klinkt de stem van Carole King nog steeds ontzettend mooi.
'Tapestry' is dus een album wat bij het rijtje klassiekers hoort. Bij 'Blonde on Blonde', 'What's Going On', 'Harvest', 'Kind of Blue', 'A Love Supreme', 'Songs in the Key of Life', enz.. Dit zijn allemaal albums die sinds de dag van verschijning tot nu ongelooflijk mooi en goed klinken. Nog steeds alsof ze gisteren opgenomen zouden kunnen zijn.
'Tapestry' is een album wat goed klinkt, makkelijk valt te beluisteren, maar ook op sommige momenten verbluffend klinkt. Ik moet het eerlijk bekennen, ik ben niet gauw weg van een vrouwenstem, Het mist voor mij soms de kracht, of het kleine stukje onzuiverheid wat meer sterkte kan geven aan de boodschap. Maar ik ben wel weg van de stem van Carole King. Haar stem klinkt krachtig, heeft 'soul' en weet te raken. De liedjes zijn opgebouwd uit maar een paar akkoorden. Maar Carole King weet deze paar simpele akkoorden steeds op een net andere manier te bregen. Zodat het spel fijn en absoluut niet saai klinkt.
Kortom vind ik 'Tapestry' zeker een aanrader. Een album om bij tot rust te komen en van te genieten. Een album wat voor iedere stemming geschikt is en een rustgevend effect heeft. En bovenal een album is wat een ware boodschap met zich meedraagt. Een boodschap van vriendschap en liefde, twee dingen waar alles mee staat of valt. Alles draait in de kern om liefde van en voor elkaar...
Cijfer: 9
Reacties
Een reactie posten