Gedachten over Dylan #34: De dingen zijn veranderd
Het is al een hele tijd terug sinds ik de laatste 'Gedachten over Dylan' schreef. 11 april om
precies te zijn. Toch is Dylan de afgelopen weken in een grote mate aanwezig geweest. 'Blood on the Tracks', 'Oh Mercy', 'Time out of Mind', 'Tempest', 'New Morning', 'Nashville Skyline' en 'Blonde on Blonde' zijn de albums die ik onder andere beluisterd heb. En eigenlijk zou ik over elk van deze albums een aparte 'Gedachten over Dylan' schrijven. Waarom dat weinige schrijven over Dylan? Ik heb er zelf eigenlijk ook geen antwoord op. Het vele luisteren naar de jazzmuziek? Het grote aantal nieuwe platen, niet van Dylan, wat de afgelopen tijd m'n kast is ingeslopen? Het lezen van een biografie van Frank Sinatra? Ik luister minder naar Dylan dan voorheen, ik zal het maar eerlijk zeggen. Heeft z'n werk in waarde afgedaan bij me? Zeer zeker niet. Het komt gewoon doordat er zoveel meer goeie, soms geniale muziek buiten Dylan is. Er is zoveel buiten Dylan om te ontdekken. En ik zou mezelf tekort doen als ik me alleen zou beperken tot Dylan.
Het wordt tijd dat ik weer regelmatig, een keer of twee per week, over Dylan schrijf,. Over z'n muziek, over hem als persoon. Over wat er in m'n gedachten afspeelt over de man. Want één ding staat vast, Dylan is een interessant figuur.
Terwijl ik dit stukje schrijf luister ik niet naar Bob, ik heb m'n koptelefoon op en luister naar een plaat van Charlie Parker. Vandaag gekocht bij Homesick Records, een platenzaak in Amsterdam. Voor een groot deel gewijd aan Dylan. Toch moet ik denken aan een nummer van Dylan, 'Things Have Changed'. De dingen zijn veranderd. De broer van 'The Times they are-a Changin'. Of een oudere versie van het lied. Een nieuwe kijk op de constant veranderende tijden. Een duidelijke connectie dus tussen deze twee liederen. De één uit 1963, de ander uit 2000.
'Things Have Changed' is geschreven voor de film 'Wonder Boys' uit 2000. Dylan won een Oscar voor het nummer. Ik moet eerlijk bekennen dat ik 'Wonder Boys' nog nooit gezien heb. Dat moet ik zeer binnenkort gaan doen. Al is het alleen maar om 'Things Have Changed' langs te horen komen.
De plaat van Charlie Parker loopt op z'n einde. Parker en Dylan hebben niet zoveel met elkaar te maken. Bebop en Dylans muziek zijn een wereld van verschil. Ahoewel, wie Charlie Paker kent, kent vast ook wel Billie Holiday en wie Billie Holiday kent, kent vast ook wel Frank Sinatra. En wie Frank Sinatra goed kent, zal vast ook wel weten dat 'Shadows in the Night', Dylans laatste studioplaat, alleen maar nummers bevat die Sinatra in z'n ontzettend succesvolle carrière ook heeft opgenomen. Enfin, het cirkeltje is weer rond.
Ga ik Dylan nu luisteren. Nee, eerst moet ik de nieuwe Billie Holiday cd luisteren die ik vandaag gekocht heb en wellicht draai ik daarna weer Dylan. Welke plaat is nog een raadsel...
precies te zijn. Toch is Dylan de afgelopen weken in een grote mate aanwezig geweest. 'Blood on the Tracks', 'Oh Mercy', 'Time out of Mind', 'Tempest', 'New Morning', 'Nashville Skyline' en 'Blonde on Blonde' zijn de albums die ik onder andere beluisterd heb. En eigenlijk zou ik over elk van deze albums een aparte 'Gedachten over Dylan' schrijven. Waarom dat weinige schrijven over Dylan? Ik heb er zelf eigenlijk ook geen antwoord op. Het vele luisteren naar de jazzmuziek? Het grote aantal nieuwe platen, niet van Dylan, wat de afgelopen tijd m'n kast is ingeslopen? Het lezen van een biografie van Frank Sinatra? Ik luister minder naar Dylan dan voorheen, ik zal het maar eerlijk zeggen. Heeft z'n werk in waarde afgedaan bij me? Zeer zeker niet. Het komt gewoon doordat er zoveel meer goeie, soms geniale muziek buiten Dylan is. Er is zoveel buiten Dylan om te ontdekken. En ik zou mezelf tekort doen als ik me alleen zou beperken tot Dylan.
Het wordt tijd dat ik weer regelmatig, een keer of twee per week, over Dylan schrijf,. Over z'n muziek, over hem als persoon. Over wat er in m'n gedachten afspeelt over de man. Want één ding staat vast, Dylan is een interessant figuur.
Terwijl ik dit stukje schrijf luister ik niet naar Bob, ik heb m'n koptelefoon op en luister naar een plaat van Charlie Parker. Vandaag gekocht bij Homesick Records, een platenzaak in Amsterdam. Voor een groot deel gewijd aan Dylan. Toch moet ik denken aan een nummer van Dylan, 'Things Have Changed'. De dingen zijn veranderd. De broer van 'The Times they are-a Changin'. Of een oudere versie van het lied. Een nieuwe kijk op de constant veranderende tijden. Een duidelijke connectie dus tussen deze twee liederen. De één uit 1963, de ander uit 2000.
'Things Have Changed' is geschreven voor de film 'Wonder Boys' uit 2000. Dylan won een Oscar voor het nummer. Ik moet eerlijk bekennen dat ik 'Wonder Boys' nog nooit gezien heb. Dat moet ik zeer binnenkort gaan doen. Al is het alleen maar om 'Things Have Changed' langs te horen komen.
De plaat van Charlie Parker loopt op z'n einde. Parker en Dylan hebben niet zoveel met elkaar te maken. Bebop en Dylans muziek zijn een wereld van verschil. Ahoewel, wie Charlie Paker kent, kent vast ook wel Billie Holiday en wie Billie Holiday kent, kent vast ook wel Frank Sinatra. En wie Frank Sinatra goed kent, zal vast ook wel weten dat 'Shadows in the Night', Dylans laatste studioplaat, alleen maar nummers bevat die Sinatra in z'n ontzettend succesvolle carrière ook heeft opgenomen. Enfin, het cirkeltje is weer rond.
Ga ik Dylan nu luisteren. Nee, eerst moet ik de nieuwe Billie Holiday cd luisteren die ik vandaag gekocht heb en wellicht draai ik daarna weer Dylan. Welke plaat is nog een raadsel...
Laat je niet 'misleiden' door de mededeling 'voor de film'; dit soort nummers blijven op en top Dylan. Dit nummer is snel verkeerd te begrijpen. Sommigen legden de opmerking 'I used to care' uit als 'mij boeit het niet meer' maar dat is echt mis. Het nummer zit vol apocalyptische verwijzing. 'Don't get up gentlemen / I'm only passing through' oftewel Sta voor mij niet op / ik ben maar een voorbijganger (naar het bijbelse: wij zijn vreemdelingen, op doorreis) . Dan nog 'if the Bible is right' (volgens de bijbel) en het beeld van de trein op het station (de 'Slow Train'). Het nummer is gebruikt voor een film, dat is leuk maar niet zo belangrijk. Things Have Changed gaat over hemzelf. Things Have Changed = Slow Train Coming qua inhoud. Een ander goed voorbeeld van een nummer dat gebruikt werd in een film is 'Cross The Green Mountain'. De film gaat over de burgeroorlog en Dylan verwijs in de verzen wel naar die oorlog maar het zit ook over het beest uit de zee van Openbaring en 'Serve God and be cheerful'. Ja, Dylan is een meester in het gewoon zichzelf blijven.
BeantwoordenVerwijderenAlfred Valstar