Gedachten over Dylan #7: Door de ogen van een vijftienjarige

Zoals jullie misschien al weten ben ik gisteren vijftien jaar geworden. Bedankt aan iedereen die me gefeliciteerd heeft op Facebook. Jarig zijn is altijd leuk. Wat gisteren nog leuker maakte was dat ik eindelijk weer echt zin had om Dylan te draaien. Het is er helaas nog niet van gekomen. Eerste moeten er nog een aantal nieuwe lp's beluisterd worden, en dan is het eindelijk zover. Welke plaat zal ik eens gaan luisteren? 'Oh Mercy', 'Slow Train Coming', 'Blood On The Tracks'. Eigenlijk heb ik zin om ze allemaal te luisteren. Misschien doe ik dat wel en las ik een Dylanavond in. Het is lang geleden dat ik dat nog gedaan heb, eigenlijk te lang. Heel Dylans oeuvre zal wel niet lukken, maar ik ik zie wel waar het schip strand. Ik ga gewoon voor de kast staan en trek er wat uit, totdat ik er genoeg van heb. Volgende week is het in Alphen jaarmarkt. Daar zijn altijd wel wat kraampjes met platen. De prijzen variëren altijd heel erg. Bij het ene kraampje betaal je maar een euro, bij de andere 5, soms zelf 10. Ik vind het altijd moeilijk om op een rommelmarkt wat meer voor een plaat te betalen. Ik heb altijd het gevoel dat dezelfde plaat ergens anders voor een spotprijs ligt. Evengoed verwacht ik dat ik met zeker een aantal platen thuis zal komen, misschien zelfs iets van Dylan. Tot die tijd staat er nog genoeg in de kast.

Het schema bevalt me tot nu toe goed. Ik zal het voorlopig aanhouden.