Gedachten over Dylan #6: Alweer!

Ik zit weer in een periode dat ik weinig naar Dylan luister. Dit is nu al de tweede keer in een zeer
korte tijd. Waardoor het komt weet ik niet. Zoals ik gezegd heb ben ik gisteren na schooltijd langs 'Vinyl and More' geweest. Ik heb hopend dat het gevoel terug zou komen naar een nieuwe plaat van Dylan gegraven, maar tevergeefs. Wat er stond had ik al, of was te duur. Ik ben niet ontevreden naar huis gegaan, verre van zelfs. Ik heb weer vier nieuwe platen erbij en dat is nooit mis. Maar Dylans muziek heeft me in moeilijke, of leuke tijden altijd geholpen en dan is nu het gevoel ineens weg. Toen ik in een ander deel van deze serie zei dat ik bijna niet meer naar Dylan luisterde kreeg ik een reactie van een trouwe lezer  van deze blog dat het misschien een idee was om een tijd meer naar andere muziek te luisteren dan naar Dylan. Ik heb een aantal dagen niet naar Dylan geluisterd en veel J.J. Cale en U2 gedraaid en langzaam maar zeker kwam het gevoel weer terug. Ik heb voor het laatst 'Real Live' geluisterd en dat was voor een stuk op dit blog, sindsdien is er geen naald op het werk van Dylan gevallen. Ik ben nog maar bijna vijftien en ben dus nog volop bezig om allerlei soorten muziek te ontdekken en vinyl te verzamelen. Er is sinds die grote verandering in 2008 enorm veel muziek bijgekomen en ik luister lang niet alleen naar Dylan. Misschien is het dus ook wel goed om even afstand te nemen van zijn muziek en over een aantal dagen weer een keer 'Blood On The Tracks' te luisteren.  Tot die tijd staat er genoeg andere muziek in de platenkast en ben ik nog wel even zoet.

De afbeelding heeft verder niets met dit bericht te maken. ik wil gewoon even laten zien dat Dylan niet alleen goed is in muziek maken.