Gedachten over Dylan #28: Dylan weet de wereld weer te verbazen

Het zal bijna niemand van jullie ontgaan zijn dat Dylan de 'MusicCares Person of the Year award' heeft ontvangen. En Dylan wist ons weer te verbazen met een speech van ruim veertig minuten. Veertig minuten lang Dylan aan het woord, niet zingend, maar sprekend. Dat zal mening Dylanfan, waaronder ik, willen zien. De speech is in ieder geval in zijn totaliteit te lezen, zie hier

Dylan werd door een hoop artiesten geëerd. Onder andere door Neil Young, Bruce Springsteen, Crosby, Stills en Nash, Norah Jones, Jack White. Allemaal zongen ze een lied van Dylan. Allemaal geïnspireerd door Dylan. Allemaal Dylan als voorbeeld. Bob heeft hen voor een klein deel gemaakt tot de persoon die ze nu zijn en hoe en wat voor muziek ze spelen. Bob verdient deze prijs als geen ander. Ik durf te zeggen dat hij de persoon is die de muziek voor een heel groot deel gevormd heeft, muziek bereikbaar heeft gemaakt voor iedereen. Je hoeft heen 'mooie' stem te hebben, zolang je maar de waarheid zingt.


Misschien wilde Dylan met z'n speech wel aangeven hoe dankbaar hij is voor wat hij heeft mogen
bereiken. Hij eerde op zijn beurt ook weer een heleboel artiesten die hem geïnspireerd hebben. Die ervoor gezorgd hebben dat hij muziek is gaan maken en het is blijven doen. Dat hij z'n woorden en spel heeft kunnen brengen en miljoenen mensen iedere dag weer laat genieten van welk nummer of album van hem dan ook.

Dylan laat mij op dit moment genieten van 'John Wesley Harding'. Een plaat die niet met woorden valt te beschrijven en te vatten. Met deze plaat verbaasde hij de wereld ook, lang geleden in 1967. Maar één jaar na het elektrische en baanbrekende 'Blonde on Blonde' kwam hij met een bijna countryachtige plaat. Maar wel weer ongelooflijk goed en geweldig om naar te luisteren. Dit album bewijst maar weer eens wat een ongelooflijk talent hij had en nog steeds heeft. Zo bewees hij met 'Shdows in the Night' dat er ook een heuse crooner in hem school. 

Enfin, het is een speciaal man die Bob Dylan. Of moet ik zeggen Robert Allen Zimmerman.