Like a Rolling Stone, de waarheid
Het is vandaag precies vijftig jaar geleden dat Bob Dylan en band de definitieve versie van 'Like A
Rolling Stone' opnamen. Een dag eerder, vijftien juni 1965 dus, begon Dylan aan de opnames. 'Like A Rolling Stone', het levenslied van Bob Dylan. Als we blad 'Rolling Stone' moeten geloven zelfs het beste nummer aller tijden. Wat een titel en wat een roem voor dit nummer. En ik moet iedereen gelijk geven die dit nummer roemen. Want het is een lied wat haarloos uitlegt wat er in het hoofd van mensen afspeelt. Met een ongrijpbare tekst, maar ook juist zo herkenbaar. Het lied van de jaren 60, maar ook van vandaag de dag. Want na vijftig jaar klinkt dit nummer nog steeds vernieuwend. Zes minuten lang de waarheid. Want dat spreekt dit nummer, de waarheid.
Lees alleen even het eerste couplet:
'Once upon a time you dressed so fine, threw the bums a dime, in your prime, didn't you?
People called said “beware doll; you're bound to fall”
You thought they were all a-kiddin' you
You use to laugh about everybody that was hangin' out
Now you don't talk so loud, now you don't seem so proud
About having to be scrounging your next meal'
Wat klopt er niet aan deze eerste regels?
Wat valt er verder te vertellen over 'Like A Rolling Stone'. Het is natuurlijk de opener van het album 'Higway 61 Revisted' en ik moet zeggen, het is geeneens m'n favoriet van dit album. Waarom zul je zeggen? Ik heb geen idee, het is maar net wat me pakt. En 'Like A Rolling Stone' doet dit altijd met me, het is ook geen nummer wat ik altijd kan luisteren. Misschien is juist de reden hiervoor dat het nummer zo goed is, zo geniaal geschreven. Dylan schreeuwt het uit 'How Does It Feel, to be on your own, like a complete unknown, like a rolling stone'. Een rollende steen, een stuurloos projectiel. Wie bedoelde Dylan met die rollende steen. Zich zelf misschien, hij kwam immers van een vermoeiende tour in Engeland. Avond na avond trad hij, speelde de sterren van de hemel. Bracht de waarheid, bracht wat de jeugd van toen aansprak. En zijn woorden gelden vandaag de dag nog, zijn vandaag de dag nog steeds de waarheid.
'Like A Rolling Stone', een nummer wat de waarheid spreekt. Dat is hoe ik het graag zie...
Rolling Stone' opnamen. Een dag eerder, vijftien juni 1965 dus, begon Dylan aan de opnames. 'Like A Rolling Stone', het levenslied van Bob Dylan. Als we blad 'Rolling Stone' moeten geloven zelfs het beste nummer aller tijden. Wat een titel en wat een roem voor dit nummer. En ik moet iedereen gelijk geven die dit nummer roemen. Want het is een lied wat haarloos uitlegt wat er in het hoofd van mensen afspeelt. Met een ongrijpbare tekst, maar ook juist zo herkenbaar. Het lied van de jaren 60, maar ook van vandaag de dag. Want na vijftig jaar klinkt dit nummer nog steeds vernieuwend. Zes minuten lang de waarheid. Want dat spreekt dit nummer, de waarheid.
Lees alleen even het eerste couplet:
'Once upon a time you dressed so fine, threw the bums a dime, in your prime, didn't you?
People called said “beware doll; you're bound to fall”
You thought they were all a-kiddin' you
You use to laugh about everybody that was hangin' out
Now you don't talk so loud, now you don't seem so proud
About having to be scrounging your next meal'
Wat klopt er niet aan deze eerste regels?
Wat valt er verder te vertellen over 'Like A Rolling Stone'. Het is natuurlijk de opener van het album 'Higway 61 Revisted' en ik moet zeggen, het is geeneens m'n favoriet van dit album. Waarom zul je zeggen? Ik heb geen idee, het is maar net wat me pakt. En 'Like A Rolling Stone' doet dit altijd met me, het is ook geen nummer wat ik altijd kan luisteren. Misschien is juist de reden hiervoor dat het nummer zo goed is, zo geniaal geschreven. Dylan schreeuwt het uit 'How Does It Feel, to be on your own, like a complete unknown, like a rolling stone'. Een rollende steen, een stuurloos projectiel. Wie bedoelde Dylan met die rollende steen. Zich zelf misschien, hij kwam immers van een vermoeiende tour in Engeland. Avond na avond trad hij, speelde de sterren van de hemel. Bracht de waarheid, bracht wat de jeugd van toen aansprak. En zijn woorden gelden vandaag de dag nog, zijn vandaag de dag nog steeds de waarheid.
'Like A Rolling Stone', een nummer wat de waarheid spreekt. Dat is hoe ik het graag zie...
Net als It's All Over Now, Baby Blue past dit werk in het apocalyptische deel van Dylans werk. Beide nummers bevatten Bijbelse profetische echo's: "People'd say beware doll, you're bound to fall / you thought they were all kiddin' you' gevolgd door dat meesterlijk 'didn't you'. Wie onkundig is met de Bijbel mist een hoop in deze songs
BeantwoordenVerwijderenGroet, Alfred.
Verwijzingen uit de Bijbel en de apocalyps zijn zeer zeker te vinden in Dylans werk van de jaren 60. Niet alleen in in 'Like a Rolling Stone' en 'It's All Over Now Baby Blue'. Ook in de nummers van 'John Wesley Harding' vind ik een hoop uit de bijbel. 'All Along The Watchtower' is duidelijk gebaseerd op de tekst uit Jesaja 21: Het feestmaal is aangericht, de kleden zijn uitgespreid,
Verwijderener wordt gegeten en gedronken. Sta op, vorsten, vet uw schilden in! Want dit heeft de Heer mij gezegd: ‘Zet een wachtpost uit, laat hem melden wat hij ziet.
Ziet hij strijdwagens, met paarden bespannen,een karavaan met ezels en kamelen, laat hij dan toezien, nauwlettend toezien.’ De wachter zegt: ‘Heel de dag sta ik op wacht, Heer, elke nacht blijf ik op mijn post.’Daar komen soldaten op strijdwagens, wagens, met paarden bespannen. Dan roept hij: ‘Gevallen, gevallen is Babel! Al zijn godenbeelden liggen verbrijzeld!’
En zo zijn er nog een hoop eventuele verwijzingen naar de Bijbel te vinden in Dylans vroegere werk.