Het leven van een vrouw, het leven van Nina Simone

Gisteravond zag ik d door Netflix geproduceerde documentaire 'What Happened Miss Simone'. Een
documentaire over het leven en de muziek van Nina Simone. De documentaire zoomt echter vooral in op het onstabiele leven van Nina Simone. Een man met losse handjes, ze was constant aan het werk, kwam op voor de gelijke rechten van de Afro-Amerikaan, ze dealde een leven lang met een zware bipolaire stoornis. Er zitten altijd twee kanten aan een medaille, wat deze documentaire doet is de keerzijde van de medaille bespreken, inzoomen op het leven achter de prachtige muziek. Het begint bij haar leven als kind, toen ze een droom had om de eerste zwarte klassiek pianiste te worden, gaat over haar rol in de burgerrechtenbeweging, de dood van Dr. Martin Luther King en gaat door tot het einde, de laatste jaren van haar leven toen ze de muziek herontdekt had en speelde als nooit te voren. Het gaat over het leven van Nina Simone, een geniale muzikant. Maar iemand die een leven vol pieken en dalen heeft gehad.  Een aanrader? Zeer zeker, maar weet dat het niet over rozengeur en maneschijn gaat.
      

 

Mijn verhaal met de muziek van Nina Simone. Ik kwam voor het eerst in aanraking met haar muziek door de Franse film 'Intouchables'. Door kwam misschien wel haar meest bekende nummer 'Feeling Good' langs. Een nummer wat je bij de keel grijpt, één van de klassieker die een heleboel mensen kent. En zo langzamerhand kwam ik aanraking met de rest van haar muziek. 'My Baby Just Cares For Me', 'I Loves You Porgy', 'Please Don't Let Me Be Misunderstood', 'Sinnerman'. en ga zo maar door. Ze heeft een indrukwekkend oeuvre achtergelaten, getekend door haar leven.

Een nummer wat ik graag van haar zou willen delen is het minder bekende 'Brown Baby'. De titel doet al vermoeden waar het nummer over gaat. De geschiedenis van Amerika kent een aantal grote tragedies. Daar is de slavernij en, in de jaren daarna, de segregatie misschien wel het meest erge voorbeeld van.