Splinters van de Diaspora

Het schrijven van voorgaande bundels heeft me geleerd dat een concept van een bundel, in eerste instantie vaak vrij simpel van aard, uitgroeit tot een groot idee dat veel tijd, doorgaans een jaar, in beslag neemt om tot een definitief manuscript uitgewerkt te worden. En dan nog steeds blijft het schaven tot in de kleinste details aan woordkeuze, ritme, typografische weergave en, misschien nog wel het belangrijkste, interpunctie.

Een tweetal weken terug schreef ik over een nieuw concept dat ik had uitgewerkt voor een bundel, namelijk een bundel met stadsgedichten. En ja hoor, we houden de traditie in ere. Want doordat de bundel stadsgedichten steeds meer gevuld werd met gedichten die de joodse geschiedenis van Amsterdam trachtten te vatten, is het concept van de bundel inmiddels uitgegroeid tot iets veel groters. Namelijk: een bundel over de geschiedenis van het joodse volk. Te beginnen bij de diaspora, die begon bij de destructie van de tempel van Herodes in 70 na Christus, en te eindigen bij de holocaust. De werktitel van de bundel is Splinters van de Diaspora.

Enfin. Het concept staat nog in de kinderschoenen. Want waar ik voor Woordelijke goden in De Bijbel, De Koran, Tao Te-Ching, de Griekse mythologie en religieuze, filosofische en mythische teksten van allerhande soort moest duiken, zal ik dat nu moeten doen in de geschiedenisboeken over het joodse volk. Gelukkig staat het magnum opus van Simon Schama al in de kast en tevens genoeg boeken over WO II en de holocaust. Er is werk aan de winkel!

Hieronder een van de eerste gedichten die ik voor de bundel schreef:

 Concentratie

Doorgaand; dromen

van het land.

Wat beloofd is

zal men onttrekken

aan het volk. 

In dit kamp:

het geloof

voorbijgaand; God’s hand 

zo verloren. Voortdurend:

de schriften die hij 

schreef; het bloed

— zeker niet van offers —

om ons heen,

de Poolse wolken.