Het "Dylanvirus"

Vandaag, al begint de volgende dag bij het schrijven van dit stuk over tien minuten, is de verjaardag van Robert Allen Zimmerman, beter bekend als: Bob Dylan. Net als vorig jaar werd ter ere hiervan een lezing gegeven in Boekhandel Riemer te Amersfoort. Met ditmaal als hoofdthema: Dylans relatie tot de pers. Die bestaat, zoals de kenner weet, uit: dylanesque schertsen. Journalisten die - daar Bob Dylan door hen moeilijk, zelfs niet te vatten is - interpreteren Dylan ongelukkig en geven Dylans zinnen dikwijls verkeerd weer. Of dat hindert, is de vraag. Bob Dylan dient niet door interviews, of verhalen over diens leven gekend te worden, maar louter door zijn muziek en teksten - en schilderijen, niet te vergeten. Hoewel het lezen en beluisteren van interviews soms toch een genoegen kan zijn. Zo werd er tijdens de lezing ook aandacht besteed aan Dylans jongste interview, waarin hij buitengewoon open en navolgbaar is, al zij het nog steeds op dylanesque wijze. Het opvallendste uit dat interview moeten toch wel de zinnen zijn over zijn geloof. Dylan koos na zijn twee gospelplaten, of drie platen voor wie Shot of Love tot de gospelplaten wil rekenen, weer de kant van de zogenoemde 'seculiere' muziek, al blijven de verwijzingen naar God, Bijbel en religie in het algemeen nog steeds te vinden in het werk na de gospelplaten. Lees en beluister bijvoorbeeld maar eens: Goodbye Jimmy Reed, Things Have Changed, Ring Them Bells of Pay in Blood. Toch moet bekend worden dat Dylan zich, na die gospelperiode, niet eenduidig, als het om religie gaat, heeft uitgesproken. Tot dat laatste interview dus, met deze zinnen: "I’m a religious person. I read the scriptures a lot, meditate and pray, light candles in church. I believe in damnation and salvation, as well as predestination. The Five Books of Moses, Pauline Epistles, Invocation of the Saints, all of it." 

Enfin. Verder vertolkte de frontman van The Bowery wat nummers van Bob Dylan, werd er whiskey van Dylans merk Heaven's Door gedronken, werd er gekeuveld en sprak ik - kleine wereld - twee lezers van mijn blog. De lezingen in boekhandel Riemer op Dylans verjaardag beloven een traditie te worden. Over Bob Dylan valt natuurlijk genoeg te vertellen, te oreren, en te proclameren; menig fan, waaronder ondergetekende, weet zich dr. in de Dylanologie. Daarbij, een avond als deze bewijst maar eens dat het "Dylanvirus" zeer hardnekkig is en zich blijft verspreiden. Gelukkig. 

Eenmaal thuisgekomen stuit ik op de website van Dylans whiskeylijn. Wie $500,- kan missen, kan de zogenoemde The Bootleg Series whiskey aanschaffen, waarvan ieder jaar een nieuw volume verschijnt. Dit jaar verscheen vol. IV. Tja, wat dat betreft blijkt weer eens dat het einde zoek is, als het aankomt op Dylanfanaticus zijn. Dan denk ik aan de woorden uit het evangelie: 'Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen; maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen. Want, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn." Toch blijkt Dylans muziek keer op keer een schat uit de hemel. Zo ook onderstaand nummer - dat zowel steekt, als snijdt, als beroert en bekoort.   

Enfin. Bob Dylan is 82 geworden - en, Godzijdank: he's still going strong ...