Eerlijkheid en Puurheid

Het is weer een lange tijd stil geweest op mijn blog. Ik zou kunnen zeggen dat dit te wijten is aan de examenperiode, maar dit is niet zo. Dit schooljaar was een eitje en dat zullen de examens ook zijn. Toen ik vorig jaar te horen kreeg dat ik moest afstromen naar het VMBO kon ik mezelf wel voor m'n kop slaan. Ik weet nog dat ik in de eerste de ambitie had om VWO te gaan doen. Maar de ambitie alleen bleek niet goed genoeg. En uiteindelijk doe ik dit jaar dus eindexamen VMBO. Als ik met de kennis van nu aan de middelbare school was begonnen had ik het compleet anders aangepakt. Maar toch ben ik blij dat ik het dit jaar rustig aan heb kunnen doen op school. Ik heb me kunnen toeleggen op zaken die in mijn ogen waardevoller zijn dan school en dat is talent.  Talent valt niet te leren. Talent heb je, of heb je niet. Ik heb het afgelopen jaar mijn talenten kunnen gebruiken, in plaats van voor vakken te leren waar ik geen talent voor heb. Het is belangrijk om dingen te doen die je goed kunt, in plaats van al je energie in dingen te steken die je niet goed kunt. Daarom ben ik blij dat ik nu eindelijk van de middelbare school af ben en volgend schooljaar kan beginnen aan de studie journalistiek en communicatie. Een studie waar ik wel al mijn energie in mijn talenten kan steken. Gelukkig!

Nog even en 'Fallen Angels, Dylans nieuwste album, ligt in de winkel. Hij is inmiddels al te beluisteren op internet, al heb ik dit nog niet gedaan. Ik probeer al sinds gisteren een geschikt moment te vinden.Waarschijnlijk wordt dit vanavond, waarschijnlijk is dit ook de beste tijd voor dit album. Om een beetje in te ;luisteren heb ik maar een album van Frank Sinatra opgezet. Hebben Dylan en Sinatra veel gemeen? Niet echt, buiten het optreden van Dylan op Sinatra's tachtigste verjaardag dan, 'Shadows in the Night' en dan nu 'Fallen Angels'. Fallen angels, gevallen engelen. Is dit een verwijzing naar Dylans christelijk geloof? Gevallen engelen verwijzen naar het kwaad. Het kwaad waar de wereld vol mee zit. Een pakkende titel. Een pakkende hoes ook.

Wat kun je nog meer schrijven over een album dat je nog steeds niet beluisterd hebt? Niet veel meer dan dat ik ernaar uitkijk om te beluisteren en her te beluisteren. Ik denk dat ik wel een paar dagen zoet ben met het album, misschien wel een paar weken. 'Shadows in the Night' vond ik een pareltje. Dat kwam door veel dingen, maar al voornaamste de puurheid en eerlijkheid in Dylans stem. Want dat doet het hem: puurheid een eerlijkheid in de stem. Dat is wat een zanger goed maakt. Een stem kun je niet omschrijven als mooi of lelijk, goed of slecht, maar enkel als eerlijk, puur of oneerlijk en niet puur. Een zanger vertelt zijn verhaal in zijn lied. Als die dit niet doet is het een slechte zanger. Misschien zingt een goede zanger niet altijd even zuiver, of heeft de tand des tijds zijn sporen achter gelaten, maar als de eerlijkheid en puurheid er is, maakt dit niet uit. Dylan was eerlijk en puur op 'Shadows in the Night' en ik verwacht niet anders dan dat dit ook weer op 'Fallen Angels' het geval is.

De drang naar luisteren wordt groter, maar ik wacht nog steeds op het goede moment...