Hiep hiep hoera; in excelsis Vinum

We zijn weer een jaar ouder; 20 jaar in totaal. Ik heb vooralsnog, wat mijn leeftijd en het bijbehorende leven betreft, weinig te klagen. Het studentenleven is gelijk aan: het goede leven. En, ik ben geen tiener meer. Met een beetje geduld word ik vanzelf een wijndrinker.

Enfin. Bij een verjaardag horen natuurlijk cadeautjes, in dit geval één aan mezelf: tijd. Tijd, die  verloren gaat aan het doelloos consumeren van halfbakken entertainment en bier dat beter vervangen had kunnen worden door een specialere variant, besteden aan de zaken die er waarlijk toe doen. Nu is de vraag wat er nou werkelijk toe doet een kwestie die de filosofie als sinds haar ontstaansgeschiedenis voor een groot deel behelst. Voor je het weet, eindig je als een rasechte calvinist die vindt dat alles wat er werkelijk toe doet 'nuttig' moet zijn.  Wat is dan 'nuttig' in de ogen van de calvinist? Alles wat ten dienste staat van 'het heilige'. Tja, wat is dan 'het heilige'? Bij het calvinisme lijkt het toch vooral niet iets te zijn waar men plezier uithaalt. Levensheilig heet dat in het jargon van calvinisten. De visie op 'nut' van de visie kan kloppen. De meeste plezierige keuze is vaak niet de beste,  of nuttigste keuze. Maar, de echte calvinist spendeert zijn leven aan het vermijden, afzweren en vervloeken van zaken die eventueel, alle zaken in beschouwing  genomen, een vorm van plezier zouden kunnen op leveren; ergo: zonde! Het doen van goed voor de ander wil er dan nog wel eens bij inschieten.    

Wat mijn visie op 'nuttig'  is? Alles wat de hersenen doet kraken en buiten dat: de dienst voor de ander; van plant tot dier tot mens tot planeet. Hier heb ik genoeg argumenten voor, maar als ik Freud moet geloven is mijn visie op 'nut' vooral een gevolg van mijn jeugd. Freud dacht dat zaken als ideologieën en filosofieën in de eerste plaats geen direct gevolg zijn van argumenten, maar van de jeugd en de opvoeding.  Een visie vloeit, volgens hem, dus niet voort uit een reeks argumenten, maar de argumenten uit die visie.
Misschien bel ik eens naar een freudiaanse psycho-analist voor het maken van een afspraak. Wie weet heb ik de verkeerde jeugd gehad en is mijn visie niet de juiste. Maar Freud kennende zal er weinig wetenschappelijke basis voor zijn standpunt zijn, al bewijzen zijn standpunten die inmiddels wel wetenschappelijk zijn bewezen dat hij een goede intuïtie had. Al is dat misschien ook een direct gevolg van zijn jeugd.     

Enfin. Meer tijd aan 'nuttige' zaken besteden dus. Ergo, onderstaand gedicht, dat de hersenen, hopelijk, doet kraken en mijn geliefde medemens, hopelijk, een plezier doet.
Laat de hersenen kraken en vermijd vooral het zoeken van de juiste interpretatie. Die is er niet en voor mij betekent het gedicht weinig tot  niets, op hermeneutisch vlak althans. Het staat u dus vrij om erin te lezen wat u wilt. Wat mij betreft is alles geoorloofd.

In excelsis Vinum;
requiem van en voor de wijndrinker

Klokslag! 

Wederom,
ene jood die zich 
- verscholen, beschonken- 
 Messias waant.

Iets staat hem bij
van de Drinkbeker:
 Geloof Me, dit zal
(g)een zware last
zijn 
... 
- ''Wat is er met mijn tuin?'' 
- ''Uw zoon huilt''
- "Daar zijn pillen voor"

Wat hij daarop zei:

Scherven van 
mijn fles
 - medicijn- 
zwart, met gif 
in de mond.

Klokslag!




Reacties

Populaire posts