De boodchap van een kunstenaar

'De Canadese zanger Leonard Cohen is overleden'. Zo vertelde een Twitterbericht van Trouw mij vanochtend. Straks pak ik de papieren krant uit de brievenbus om de in memoriam berichten te gaan lezen.

Ik ben geen groot fan van zijn muziek, maar ken het uiteraard wel. De klassiekers als 'Suzanne' en ' Hallelujah' spoken sinds gisteren door mijn hoofd. En ik krijg steeds meer behoefte om zijn nieuwe album 'You Want it Darker' te beluisteren, waar bijna dylanesque de woorden kraken, maar hij ze vol emotie in de microfoon spuugt.

Ik ken Leonard Cohen vooral door zijn connectie met Bob Dylan. Allebei van Joodse afkomst en allebei zangers van wereldkaliber. Allebei bewonderaars van elkaars werk. Recent feliciteerde Leonard Cohen Bob Dylan met het behalen van de Nobelprijs. Cohen wist waarover hij sprak.

Leonard Cohen voegt zich bij de talloze kunstenaars die de aarde hebben verlaten. Die hun werk achterlaten, wat allemaal een gezamenlijke boodschap heeft. Het werk van kunstenaars gaat over het leven. Over de schoonheid ervan, maar ook over de rauwe kanten van het leven. Over de mooie kant van de liefde, maar ook over de pijn die liefde kan doen. Kunstenaars laten hun werk aan ons achter om van te leren. Om bij het bekijken of beluisteren ervan, eraan herinnerd te worden dat iedereen de mooie en lelijke kanten van het leven kent. En Leonard Cohen was zo'n kunstenaar... 


Reacties

Populaire posts