'Jazzy klassiek'

Vandaag is het de 245ste geboortedag van Beethoven. Hoe weet ik dat? Nou ja, ik durf het bijna niet te zeggen, maar door Google. Google heeft namelijk een 'Doodle' ter ere van hem ontworpen. Misschien geeft deze kennis me nu wel aanleiding om vandaag naar muziek van Beethoven te luisteren.

Ik luister niet veel naar klassieke muziek, dat heb ik nooit gedaan. Maar er begint de afgelopen tijd verandering in te komen. Is klassieke muziek een voorbeeld van muziek die je moet leren kennen? Net als dat je koffie moet leren drinken. Eén ding weet ik zeker: opera zal wel nooit aan mij besteed zijn. Maar de pianowerken van wat men de romantiek noemt, begin ik al langzamerhand te kennen. Misschien komt dit wel omdat je dit als een vroege voorloper van jazz zou kunnen zien. Wie goed luistert, vindt een aantal, soms veel raakvlakken. Een paar weken terug schreef ik een stukje over Chopin en Jazz. Dat je relatief gemakkelijk van een stuk van Chopin een jazz of bluesstuk kunt maken. Dat kan met muziek van Beethoven ook. Kijk dit filmpje maar.

Ik weet ook bijna zeker dat het vroeger helemaal niet zo gek was om op muziek van grote componisten te improviseren. Ik weet ook bijna zeker dat de grote componisten zelf improviseerden. Ik zie het al voor me: Bach op een orgel die een beetje aan het 'pingelen' is. Enfin, ik laat mijn fantasie de loop.

Feit is dat er niet zo gek veel verschil is tussen jazz en klassieke muziek. Gershwin was een componist die zich op de grens van deze twee stijlen begaf. Zijn meesterwerk 'Rhapsody in Blue' bewijst dit wel. Conclusie is dus dat eigenlijk iedere jazzliefhebber zich in de klassieke muziek zou moeten verdiepen.