6 november, Bob Dylan in Carré

Vier voor één 's nachts. Ik kom net terug vanuit Amsterdam. Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: Dylan was goed, erg goed, magnifiek. En ik heb het gevoel dat deze termen tekort schieten.

Rond zes uur stonden mijn vader en ik voor Carré. Ik mag met een beetje trots zeggen dat we de eerste in de rij waren. Om zeven uur ging de deur open. En daarmee scheidden onze wegen. Mijn vader sloeg af naar rechts, ik naar links. We zaten namelijk niet naast elkaar. Ik sprak even met de man en vrouw naast me. Zo heb ik toch nog wat over Dylan met iemand kunnen delen.

Precies om acht uur begon het concert. Dylan zette in met 'Things Have Changed'. Hetzelfde nummer als waar hij mee begon twee jaar geleden. Wat dacht ik toen? Niet veel meer dan wat een geweldige muziek en ik genoot vooral uitermate. Ik dacht niet veel na tijdens het concert. Ik was compleet onder de indruk van Dylan en zijn band. De setlist was hetzelfde als de afgelopen avonden. Een voordeel wat mij betreft. Niet alleen omdat het een steengoede setlist is, maar ook omdat de band  volledig op mekaar was ingespeeld. Ze wisten precies wat ze op welk moment moesten doen. Toch was er ook ruimte voor hier een daar wat geïmproviseer. Vooral Dylan deed dit op de piano. Het viel me op hoe goed Dylan eigenlijk piano kan spelen.

Wat me ook opviel was dat Dylan het merkbaar naar zijn zin had. Hij bewoog, danste bijna. En hier en daar kwam er even een grimas op zijn gezicht, liep hij naar achteren op het podium en genoot van de muziek. Om dan weer de microfoon te pakken en de volgende woorden te zingen. Hij was ontzettend goed bij stem. Hier en daar een krasje, maar dat mag van mij juist. En tijdens de aantal nummers van 'Shadows in the Night' zong hij loepzuiver. Je zou bijna zeggen dat hij echt een crooner is.

Het spel van Dylan, zowel op mondharmonica als op piano was geweldig. Van zeer hoog niveau. Hij zette ergens halverwege 'She Belongs to Me' een magnifieke mondharmonicasolo in. En ja hoor, daar kwam de kippenvel. Gek genoeg bleef het de rest van de avond weg. Het werd vervangen door een uiterste concentratie, een aantal trekjes op mijn gezicht en een zacht meegetik met het ritme.

Nummer voor nummer doorlopen heeft volgens mij niet zoveel zin. Dan zou ten eerste dit bericht veel te lang worden en ten tweede zou ik ieder nummer tekort doen. Want dit concert bevalt niet met woorden te beschrijven en dus kan ik alleen maar zeggen dat ik er geen woorden voor heb. Geen
 woorden heb voor hoe mooi het was, hoe sommige nummer me compleet wegbliezen en sommige me ontroerde. Een aantal nummer die voor mij er tussen uitsprongen: 'I'm a Fool to Want You', 'Tangled  up in Blue' met herschreven tekst, 'Autumn Leaves', 'Beyond Here Lies Nothin'' en 'Love Sick'. 'Love Sick' was de tweede en laatste toegift. Voor de toegift kreeg Bob en zijn band een daverend applaus en toen de toegift eenmaal voorbij was een staande ovatie. En een staande ovatie was het concert meer dan waard.

Na het concert kwamen mijn vader en ik Arie de Reus nog tegen. We wisselden een paar woorden over het concert. Mijn vader vroeg welk concert het mooiste was, dat van donderdag of vrijdag. Hij neigde meer naar donderdag zei hij, al vond hij dit concert ook prachtig.

Kortom: het concert was geweldig. Muziek van de bovenste plank. Alles klopte, er werd geen één foutje gemaakt. En Dylan genoot samen met de zaal. Hij genoot, en dat was mooi om te zien.

Het plan was om met de tram naar het Leidse plein te gaan en van daaruit de bus naar Schiphol te pakken en van daaruit de bus naar huis. Ik vroeg aan mijn vader of we niet even naar het Leidse plein konden lopen. Ik moest even alle adrenaline kwijt. We liepen samen door Amsterdam, namen nog even een kroketje bij de Febo. En toen was het wachten op de bus.

Enfin. Het was een prachtig concert.

Reacties

  1. Een prachtige recensie Marnix ! Leuk ook dat je met je vader was. Jouw verwoording over Dylan in Carré zit beter en positiever in elkaar dan wat ik gisteren las in het Parool. Dank je op deze manier wat ik er toch een beetje bij. 😊 Groeten van Willem.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een prachtige recensie Marnix ! Leuk ook dat je met je vader was. Jouw verwoording over Dylan in Carré zit beter en positiever in elkaar dan wat ik gisteren las in het Parool. Dank je op deze manier wat ik er toch een beetje bij. 😊 Groeten van Willem.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank Willem! Het was een fenomenaal concert. Even over je vraag van een paar den terug. Ik heb hem van het forum 'Dimeadozen' geplukt, waarschijnlijk staat ie ook op 'Tangledupintorrents'. Als je niet weet hoe je torrents kunt downloaden, staan er op internet tientallen filmpjes die je kunt bekijken. Als me hem eenmal gedownload hebt kun je hem op een cd'tje branden. Hoop dat het lukt. En als het niet lukt kun je me altijd mailen, marnixdeboer@hotmail.com.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuke reactie! In de recensie van Het Parool (die verder wel aardig is) staat weer zo'n misplaatste opmerking over Blowing in the Wind. Alsof Dylan dat nog steeds in het jaren zestig arrangement zou moeten spelen. De man heeft nooit anders gedaan dan steeds weer nieuwe arrangementen gebruiken (luister maar eens naar Bob Dylan at the Budokan). Ik vond B in the W juist prachtig en uiterst opzwepend. Vergeet dat gezemel over vroeger gewoon. Ik heb gisteravond genoten van een geweldige band met een fantastische zanger. Bedankt voor je recensie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat gezeur duurt al zo lang als hij de arrangementen verandert. Hieruit blijkt wel dat veel recensenten niet echt op de hoogte zijn van hoe Dylans concerten eruit zien. Verder inderdaad wel een aardige recensie, al vond ik die in de Volkskrant beter.

      Verwijderen
  5. Volgens mij zat ik naast je, je vader zat de tweede helft van het concert voor me....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, inderdaad. Leuk dat u reageert. Wat was het een geweldig concert. Leuk om met u gesproken te hebben! vandaag is het voor mij vooral afkicken van de adrenaline die het concert bij me ons heeft gemaakt. Wat is uw mening van het concert, nu het allemaal wat bezonken is?

      Verwijderen
    2. Ik vond het een top concert, zal het niet snel vergeten. Zeker hoog in mijn persoonlijke top 10.
      Leuk om te zien dat ook jongeren een passie kunnen hebben voor dit genre.
      Ook leuk om het publiek te bekijken en voor je neus een BN er van naam te zien. Memorabele avond!

      Verwijderen
  6. Heel goede recensie. Kan menig "beroeps" (is recensent wel een beroep eigenlijk) nog wat van leren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank! Veel recensenten zijn niet echt fan van Bob. Ik denk dat het daar aan ligt.

      Verwijderen
  7. Dag Marnix, mooi stuk joh...geweldig dat je ook zo hebt genoten, ik was er donderdag en was blown away...geweldig om Bob zo van dichtbij (ik zat op rij 6) te mogen mee maken...groet Henk Bies.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank! Ik hoop dat er nog opames opduiken van de andere concerten. Kan ik daar ook van genieten.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts