Twee stemmen

Gisteravond ben ik begonnen met de muziek van Billie Holiday. Misschien wel de beste zangeres die
ooit geleefd heeft. Je hebt een groot aantal zangers en zangeressen in de Jazz, denk aan: Nat King Cole, Ella Fitzgerald, Louis Armstrong, Frank Sinatra, Astrud Gilberto, maar Billie Holiday is toch echt een ander verhaal. De dynamiek, het krakende. Prachtig! Deze ochtend ben ik ook begonnen met haar muziek.

Gisteravond luisterde ik ook naar het album 'Chet' van Chet Baker. Tevens een prachtige muziek, al is zijn stem op dit album niet te horen. Chet Baker en Billie Holiday hebben wel het één en ander met elkaar gemeen. In de eerste plaats hun turbulente en moeilijke levensweg. Ook hun stemmen doen me gek genoeg aan elkaar denken. Een wereld van verschil; die van Billie Holiday is krakend en vol dynamiek, die van Chet Baker zuiver en rechtlijnig. Toch brengen ze hetzelfde gevoel over. Het gevoel van de jazz en blues. Het gevoel van geluk en tegenslag.

De muziek van Billie draait rustig door. Wat een stem, wat een muziek. Sommige muziek heeft dat, een immense schoonheid. Muziek die vol 'gevoel' zit. En die dat gevoel ook overbrengt aan de luisteraar.

Enfin, ik ga nog even door met luisteren en genieten.