De ontoegankelijkheid van de jazzmuziek en Bob Dylan.

´A Moment´s Notice´, dat is het nummer wat nu opstaat. Eerder passeerde ´Blue Train´, het titelnummer van de gelijknamige elpee van John Coltrane. Aan het eind van ´A Moment´s Notice´ is kant één afgelopen. Kant twee zal beginnen met 'Locomotion' opgevolgd door ballade 'I'm Old Fashioned' om daarna aan afsluiter en grande finale 'Lazy Bird' te beginnen. 'Blue Train' draai ik in afwachting van twee andere jazztitels die morgen hoogstwaarschijnlijk aan zullen komen. De Music on Vinyl  uitgave van 'Kind of Blue' van Miles Davis en de cd van 'A Love Supreme'. John Coltrane speelt op allebei de albums en het leek me dus het beste om een elpee van zijn hand uit de kast te trekken.

Overigens heb ik in een mailuitwisseling met Frits Tromp onder andere gehad over jazzmuziek. Hij kan het genre naar eigen zeggen nog al moeilijk begrijpen, iets wat ik volkomen kan begrijpen. Ikzelf begrijp daarentegen de jazzmuziek juist wel. Sterker nog, het is een genre wat me erg dierbaar is. Een tip die ik wellicht aan Frits kan geven is om te beginnen bij het begin. Om te zoeken naar titels van Miles Davis, John Coltrane, Chet Baker, Art Blakey, Dexter Gordon en Dave Brubeck. Dit is slecht een kleine greep uit de wonderlijke wereld van de jazzmuziek met al haar subgenres, maar je moet ergens beginnen. Wellicht grijpt de jazzmuziek je toch nog Frits, zo niet kunnen we het altijd nog samen hebben over die oude reus Bob Dylan.

En over die oude reus Bob Dylan ging het mailcontact ook. Zijn muziek is voor ons allen te begrijpen, we
spreken in dat opzicht dezelfde 'muziektaal'. Al kan ik me voorstellen dat die oude reus samen met z'n muziek voor sommigen nog moeilijker te begrijpen is dan de jazzmuziek. Zeg dat echter beter niet tegen mijn soort, de Dylanoloog. We zullen alles op alles zetten om je hem te doen begrijpen. Even tussen ons gezegd en gezwegen, veel snappen doen Dylanologen ook niet van het fenomeen Bob Dylan, maar we doen graag alsof.

Overigens trok ik buiten een aantal jazzalbums ook 'Tempest' voor het eerst sinds een lange tijd uit de kast. Het voorlaatste studioalbum van Dylan. Dat is nog eens andere koek dan 'Shadows in the Night. 'Tempest' is erg moeilijk toegankelijk, zowel tekstueel als vocaal. Maar dat maakt het album voor mij alleen maar meer interessant. Want als ik ergens graag m'n hoofd over breek is het over dingen dit ik nier kan snappen noch beredeneren. En 'Tempest' wil ik ook niet kunnen snappen, maar daarom probeer ik het juist. Hoe meer ik in 'Tempest' vind en ontdek, hoe onduidelijker het geschetste beeld wat ik ervan heb wordt.

Enfin. 'Blue Train' heeft z'n laatste nummer bereikt. Ik brei maar eens een eind aan dit bericht... Vrijdag is het overigens het één jarig jubileum van dit blog. Een mijlpaal die ik niet zomaar voorbij mag laten gaan. Aankomende vrijdag dus een terugblik op het afgelopen jaar, maar ook een vooruitblik op wat de toekomst te bieden heeft...                   

Reacties

  1. van Coltrane zijn op het Prestige label meer toegankelijke titels, zoals Soultrane, Settin the pace, Standard Coltrane en Traneing in en natuurlijk alle platen die hij daar maakte met Miles, Cookin, Relaxin, Workin, Steamin en op Columbia Round Midnight... Op het Impulse label is de eenvoudige titel Coltrane ook een aanrader, eigenlijk een opstap naar Love Supreme... Op het Atlantic label zijn The Blues, Olé en Soultrane mooie introducties... Dylan en Coltrane hebben dat zelfde ingewikkelde en tegelijk tot het hart sprekende voor mij
    groet hans altena

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zal eens uitkijken naar de titels die je noemt Hans. Je kunt natuurlijk niet meteen alles hebben wat je wilt, maar de collectie langzaam zie groeien is des te leuker. Ik snap wat je bedoelt met dat ingewikkelde, maar toch tot het hart sprekend wat Coltrane en Dylan hebben. Dat is misschien ook de reden dat sommigen hun muziek niet goed kunnen begrijpen. Iedere plaat is weer een zoektocht naar iets wat je kunt begrijpen, maar soms begrijp ik er juist helemaal niest van. En dat ongrijpbare is hetgeen wat het zo interessant en raak maakt.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts