Gedachten over Dylan #32: Gentlemen, he said.. - de zoekende Dylan


Als er één album is waarvan ik niet goed weet wat ik ervan moet denken is het 'Street Legal'.
Misschien staat het album bij mij iets te veel in de schaduw van opvolger 'Slow Train Coming' of het voorgaande 'Desire'. Wel weet ik dat opener 'Changing of the Guards' literair gezien een nummer is wat tussen de minder bekende Dylan klassiekers staat. Misschien ben ik eerst afgeleid door de vrolijk ogende melodie, maar de tekst is vol diepere verwijzingen, is mystiek en zet het hoofd aan het denken. Het schept een wereld wat in ieder tijdsbestek past, het kan in een diep verleden liggen, in het heden of een verre toekomt. Het bevat wellicht een visie op de apocalyps die in de openbaringen van Johannes wordt beschreven, tevens een deel van de Bijbel wat mystiek is en het hoofd aan het denken zet. De visionaire van dit nummer en die van openbaring spreekt me aan, misschien door het mystieke, het schept een wereld, maar een wereld die niet te begrijpen is en op oneindig veel verschillende manieren valt te interpreteren. 'Changing of the Guards', de wisseling van de wacht. Dit kan staan voor een gebeurtenis die overgaat in een andere. Dat kan staan voor het eindigen van deze wereld en het beginnen van een nieuwe. Waar het kwaad uiteindelijk gescheiden wordt van het goed.  Dat Dylan veel met de bijbel bezig was en opzoek was naar de antwoorden, die vast ergens zullen liggen in openbaring, is duidelijk. Het zoekende van dit album en nummer spreekt me aan; zijn we niet allemaal opzoek naar antwoorden. Op de vragen van het leven, opzoek naar antwoorden op hetgeen na de dood, opzoek naar God. In de bijbel staat: 'Zoekt, en gij zult vinden' . Zoek en je zult de antwoorden op je levensvragen vinden, is dat wat deze wijze tekst uit de bijbel onder andere wil zeggen? Zou Dylan hieraan gedacht hebben toen hij de tekst schreef van 'Changing of the Guards' en zoekende geweest zijn, zou hij ook openbaring hebben gelezen en met dit nummer de wereld die daarin beschreven wordt proberen te creëren? Wie zal het zeggen, het is slecht één uitleg die je eraan kunt geven.

Overigens wordt in 'New Pony' de naam Lucifer genoemd, de naam van Satan. De naam van de oude pony die dood is geschoten, wat de ik-persoon in dit verhaal enorm veel pijn doet. Maar hij heeft een nieuwe pony, een pony waar die blij mee is. In eerste instantie kan dit verhaal een beetje banaal over komen, maar zou de boodschap van dit nummer kunnen zijn dat Dylan het kwade heeft achtergelaten en er het goede voor in de plaats heeft gevonden? Satan heeft verstoten en God heeft gevonden? Maar ook zijn dit alleen maar speculaties. Maar is dat niet wat Dylans teksten zo goed maakt, het speculeren over de achterliggende boodschap.

Sowieso beschrijft de rest van 'Street Legal' het zoekende van Dylan en de wereld. Over het aangetrokken worden tot de donkere kant, maar uiteindelijk toch naar het licht worden gebracht. Over religie en het vinden van het christendom. Want velen zeggen dat Dylan zich definitief tot het christendom bekeerde in 1978, het jaar dat dit album uitkwam. Zocht Dylan naar antwoorden toen hij dit album maakte, en vond hij die uiteindelijk hetzelfde jaar door het christendom? Wie zal het zeggen, ik hoop het dat wel. Maar al zou Dylan niet gesproken hebben over het christendom, er spreekt alsnog een wijze levensles uit dit album...blijf van het kwade weg en ga opzoek naar het goede.

Reacties

  1. Juist het zoekende van dit album maakt hem voor beter dan de wat te eenvoudige antwoorden van Slow Train Coming, die ook qua tekst literair tekort schiet, en in de muziek te glad is naar mijn smaak. Street Legal heeft een paar poëtische parels van de orde van Highway 61 en wat overgangsnummers die niet genoeg uit de verf komen en al wat simplisme bezitten dat in Slow Train in ieder geval beter wordt neergezet. Overigens wil ik je niet het recht betwisten om te houden van Slow Train, maar voor mij behoort Street Legal tot de top platen als Love & Theft, Modern Times,Tempest, Another Side John Wesley Harding, Desire en Oh Mercy, net onder de grootste klassiekers.
    groet hans altena

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts