'The Unforgettable Fire' is de eerste lp die ik van U2 gekocht. Dit is geeneens gek lang geleden, ik denk aan het begin van dit jaar. In de tussentijd ben ik hun muziek en ook deze plaat steeds beter leren kennen en waarderen. U2 is een band die muziek maakt waar je echt van moet houden om te waarderen. Hun nummers hebben vaak een sterke, vaak christelijke boodschap. De voorloper van dit album 'War' heeft dit minder. Daarom is dit ook erg succesvol geweest. Dit album heeft die boodschap dan weer juist wel en is daarom een album wat minder ruimte voor een eigen interpetatie laat. Eigenlijk is die eigen interpetatie hetgeen wat mij aanspreekt en gepakt heeft in U2. Natuurlijk is 'Pride (In The Name Of Love) een commercieel zeer succesvol nummer geweest, maar wie de tekst echt beluisterd en leest kan niet om de christelijke boodschap heen. Dit is ook het geval bij veel andere nummers op dit album, christelijke boodschap of niet. Ik maak er geen geheim van dat mijn geloofsovertuiging hierbij aansluit, maar U2 is voor mij een band die hun boodschap diep in de nummers verschuild. Een band die me over dingen laat nadenken en waarbij ik opzoek ga naar de boodschap die ik aan het nummer, of album wil geven. Als ik het Wikipedia-artikel over dit album lees staat er
: 'The Unforgettable Fire is het vierde studioalbum van de Ierse rockband U2, uitgebracht in oktober 1984. De groep wilde een andere muzikale richting na de wat hardere rock van hun vorig album War uit 1983. Om dit doel te bereiken huurde de band Brian Eno en Daniel Lanois in als producers en om een meer ambient en abstracte sound te creëren. De resulterende stijlverandering was de tot dan toe grootste voor de band'. Dit is nou precies wat ik bedoel. Ze zijn opzoek naar een nieuw genre, een genre wat ze bij het produceren van dit album hebben ontdekt en hebben proberen over te brengen op de luisteraar. De hand van Daniel Lanois is duidelijk te horen. Hij kan als geen ander een bepaalde sfeer aan een album geven. Een sfeer dat een speciaal gevoel oproept, een gevoel van dromen, je afsluiten van de rest van de wereld en je focussen op de muziek. Ik merk het zoeken en het vinden van een nieuw genre. Iets wat me eigenlijk wel aanspreekt. Het is belangrijk om je muziek als band of artiest steeds te veranderen. Niet blijven hangen in wat geweest is en wat ooit succesvol was. Je vernieuwen kan goed gaan, maar ook finaal mislopen. Bijna iedere artiest of groep heeft wel een misser of minder goed album in hun discografie. De vraag is dan of U2 daarin geslaagd is met dit album. Nou, ik vind van wel. Hoe goed 'War' ook is, en dit album kan daar absoluut niet aan tippen, ik denk niet dat een vervolg op dit album een goed plan geweest zou zijn. Een meesterwerk evenaren is een bijna onmogelijke opdracht, maar je kunt wel proberen om daarna weer iets goeds te creëren en daar zijn ze met dit album wat mij betreft zeker in geslaagd.
'The Unforgettable Fire' is een erg goed album. Niet hun beste en zeker niet perfect, maar toch een album wat ik zeker nog vaak uit de kast zal trekken en de naald op zal laten vallen. En dan weet ik dat ik weer volop zal genieten.
Cijfer: 8
Reacties
Een reactie posten