Op de draaitafel #4: Grace - Jeff Buckley

Ik weet nog goed dat ik voor het eerst 'Grace' hoorde en wat voor onuitwisbare indruk het op me
maakte. Ik was toen nog niet zo bezig met muziek fysiek te bezitten, maar dat is de afgelopen tijd erg veranderd. Ik moest dan ook dit album op vinyl hebben. Aangezien dit album in een nog kleinere oplage dan 'Time Out Of Mind' op vinyl is verschenen kon ik niet anders dan de 'Music On Vinyl' versie kopen.

Wat me misschien wel het meeste aanspreekt is de sombere relaxte sfeer die op het album is te vinden met af en toe een uitschieter zoals 'So Real' en natuurlijk 'Eternal Life'. Buckleys stem is dan ook het beste is als hij zacht en gevoelig zingt, doordat hij prachtige trucjes met zijn stem kan doen wordt het niet saai. Ik wil niet teveel op nummers zelf ingaan maar meer op het geheel en het gevoel van het album. Zoals ik al zei heeft dit album een beetje een 'layback' gevoel, relaxt, vooral niet teveel met de muziek doen, minimaal. Dat is niet slecht, dat is juist de kracht van het album. Zo is het album ultiem geschikt om je ogen bij te sluiten en je mee te laten slepen door de betoverende stem en het prachtige gitaarspel. Af en toe wordt het wat harder of zelfs erg hard en word je als het ware wakker geschud. En kun je weer indummelen als het volgende nummer begint. Ik zou niet willen zeggen dat dit album voor alle humeuren geschikt.Ik zou dit album niet opzetten als ik in een boze bui ben, dan heb ik meer behoefte aan scheurende gitaren en keiharde drums. Nee, dit album is meer geschikt om even alles te laten vallen en zoals ik eerder zei, je laten meeslepen. Ik denk even nergens aan, behalve aan de muziek. Ik kan ook niet veel anders dan luisteren, ik zou teveel worden afgeleid door de muziek. Het mooie aan vinyl is ook dat je geconcentreerd luistert, zo komt de muziek nog meer binnen. Wetende dat Buckley een tragisch einde heeft gehad en nog zo jong was, laat me denken aan wat hij nog meer voor een prachtige platen had kunnen maken. Nu is er niet meer dan dit album, een paar demo's en liveconcerten. Ik hoop dan ook oprecht dat zo'n talent als hij in betere oorden is dan deze wrede aarde, wie weet waar hij allemaal voor bespaart is. Ik wil niet de betekenis van 'Eternal Life' uitleggen, ik weet ook niet precies waar het over gaat. Dat het een religieuze tint heeft is duidelijk, een verwijzing naar de brede en smalle weg uit het christelijke geloof, het eeuwige leven, hemel en hel, een engel. Ik weet niet of dit ook daadwerkelijk over echt een leven na de dood gaat, of juist dat hij er niet in gelooft. Het feit dat dit het enige harde rocknummer is van dit album, zegt wel dat het onderwerp het eeuwige leven en de zin van het leven afvragen hem veel doet. Toen dit album uitkwam werd ie matig ontvangen en niet bepaald veel verkocht. Maar toen mensen hoorde dat hij verdronken was werd hun interesse in dit album groot en tegenwoordig wordt het een van de beste albums aller tijden genoemd. Ik snap wel als er een verhaal achter een persoon schuilt dat je dan meer van zijn/haar muziek kan genieten. Ik heb dit ook, doordat zij tragische verhaal me iets doet luister je anders naar bepaalde nummers en teksten. Dat hij dit jaar net zo oud als mijn vader zou zijn vergroot dit alleen maar. Ik wil het hier even bij laten anders wordt het stukje wel erg lang. Ik zou nog zoveel meer willen vertellen. Misschien over een jaar als dit album echt in m'n systeem zit en ik hem door en door ken. Later zal ik nog meer nieuwe vinylaanwinsten bespreken. Maar eerst moet de nieuwe 'Album voor album' er toch echt komen.      

Reacties

Populaire posts