Vinylupdate #4 / Recensie #1: American Recordings
Dit keer niks van Dylan, maar één van mijn Favoriete albums van Johnny Cash.
Mijn liefde van dit album gaat al een paar jaar terug, nog ver voor mijn liefde voor vinyl.
Dit album bezit ik dus al langer dan vandaag, maar afgelopen dinsdag was ik in Amsterdam en natuurlijk bracht ik een bezoek aan de platenzaak 'Concerto', daar heb ik dus eindelijk dit album op vinyl op de kop getikt.
Dit album staat vol met liedjes over de dood, het leven en het hiernamaals. Wat mij het meeste aanspreekt aan dit album is de kaalheid; alleen gitaar geen poespas. Cash weet bekende nummers in een nieuw jasje te steken, soms nog beter dan het origineel. Het succes van de jaren-50 en 60 is weer opnieuw begonnen. Hij zingt vol overtuiging met een stem getekend door het leven, verlangend naar het volgende. De boodschap is direct en slaat de spijker op zijn kop. De nummer die Cash zelf geschreven heeft voor dit album zijn van zo'n hoog niveau dat je even de overbekende hits vergeet en dat je dit album als een nieuwe debuutalbum zit, een nieuw label, een nieuwe stijl. Dit is het album waar ik het eerste aan denk als ik aan Cash denk, niet 'At Folsom Prison' en 'At San Quentin', dit zijn natuurlijk ook geweldige albums, maar anders. De opvolgers van dit album zijn minstens net zo goed als deze, maar minder kaal, meer bandgeluid. Dit album staat niet voor niks bekend, als zijn 'Back to Black' album. Dit album mag niet ontbreken in de verzameling van een muziekliefhebber!
Cijfer: 10
Mijn liefde van dit album gaat al een paar jaar terug, nog ver voor mijn liefde voor vinyl.
Dit album bezit ik dus al langer dan vandaag, maar afgelopen dinsdag was ik in Amsterdam en natuurlijk bracht ik een bezoek aan de platenzaak 'Concerto', daar heb ik dus eindelijk dit album op vinyl op de kop getikt.
Dit album staat vol met liedjes over de dood, het leven en het hiernamaals. Wat mij het meeste aanspreekt aan dit album is de kaalheid; alleen gitaar geen poespas. Cash weet bekende nummers in een nieuw jasje te steken, soms nog beter dan het origineel. Het succes van de jaren-50 en 60 is weer opnieuw begonnen. Hij zingt vol overtuiging met een stem getekend door het leven, verlangend naar het volgende. De boodschap is direct en slaat de spijker op zijn kop. De nummer die Cash zelf geschreven heeft voor dit album zijn van zo'n hoog niveau dat je even de overbekende hits vergeet en dat je dit album als een nieuwe debuutalbum zit, een nieuw label, een nieuwe stijl. Dit is het album waar ik het eerste aan denk als ik aan Cash denk, niet 'At Folsom Prison' en 'At San Quentin', dit zijn natuurlijk ook geweldige albums, maar anders. De opvolgers van dit album zijn minstens net zo goed als deze, maar minder kaal, meer bandgeluid. Dit album staat niet voor niks bekend, als zijn 'Back to Black' album. Dit album mag niet ontbreken in de verzameling van een muziekliefhebber!
Cijfer: 10
Reacties
Een reactie posten